K(n)udde


Een corpulent lijf van stof kijkt naar buiten en oogt machteloos zijn armen slap langs zijn lijf. Van achter het glas vraagt het beeld stilzwijgend: hou van mij, tegen de nietsvermoedende voorbijganger. Zijn ogen zijn spiegels. De reflectie van ons koopgedrag. Onze behoefte om te voldoen aan een modebeeld of groep. De identiteit die we ontlenen aan geloof, merken, sterren, vloggers, bloggers, trends, videoclips, mode in bladen en op tv. De ruimte is te klein voor zijn enorme lijf. Hongerig naar aandacht en erkenning. Een veelvraat naar meer, beter, mooier en luxer.

Het k(n)udde dier, een samentrekking van knuffeldier en kuddedier, een lappendeken van verschillende

huidskleuren. Die verwijzen naar huid en identiteit, het markeert de grens tussen het innerlijke

gevoelsleven en het uiterlijk functioneren. Het ego waarachter we ons verschuilen.